Stan Lowette
Als schilder kan ik geen palmares voorleggen aangezien ik op 18 jarige leeftijd als mini ondernemer ben gestart en enkele bedrijven heb uitgebouwd met internationale vestigingen in Europa en Azie.
Mijn interesse voor moderne schilderkunst is er reeds lang en door de jaren heen heb ik een mooie collectie verzameld . Onder andere door kunst te huren in mijn bedrijven en door af en toe galerijen en tentoonstellingen te bezoeken, zeker niet fanatiek en met oppervlakkige kennis over kunst in het algemeen.
Nadat ik tussen 2005 en 2009 mijn bedrijven verkocht had kwam er een stuk vrije tijd beschikbaar en kon ik me eens met andere dingen bezighouden. De zin om zelf te schilderen kwam onmiddellijk in me op en ik ben in 2009 gestart met een oriëntatie-cursus in de Meyland kunst-academie te Heusden Zolder.
Alhoewel ik een autodidact ben (ook in het zakenleven) heb ik dit 3 jaar gevolgd en was de academie als een ontmoetingsplek waar ik in een milieu van mensen met dezelfde interesse vertoefde en waar de overtuiging om mijn eigen ding te doen groeide. Ik heb er vooral geleerd om mijn verbeelding spontaan de vrije loop te laten en niet meer te denken in termen van berekende doelstellingen zoals in het bedrijfsleven.
Ik ben altijd gefascineerd geweest door kleuren. Kleur en vormgeving heeft ook altijd een belangrijke rol gespeeld in mijn professionele leven waar producten werden ontworpen om in gans Europa naar de consument te brengen.
Alle kunst werken die ik door de jaren heen heb gekocht zijn een explosie van felle kleuren en de meeste abstract van vorm. Ik ben een liefhebber van Cobra, Hundertwasser, Miro maar ook van onbekende moderne kunstenaars.
Regelmatig heb ik de laatste jaren contact met Jan Latinne die ik een beetje als mijn mentor beschouw en waar ik erg naar opkijk omdat hij als absolute autodidact geweldige dingen doet met kleuren en zo kinderlijk dat ik er echt door beroerd word.
Ik geniet eigenlijk van alles wat mooi is, van mooie mensen of natuur van een mooi interieur tot mooie gebruiksvoorwerpen en meestal is dat in relatie met kleuren. Mooie vormen, wat ze ook zijn, hoeven niet noodzakelijk een herkenbare vorm te hebben als ze maar mooi en harmonisch of juist heel contrastrijk zijn en me beroeren.
Schilderen in mijn thuis atelier is wat ik het liefst doe. Bij het starten op een wit doek is er altijd een kleine worsteling met mezelf om de eerste pigmenten op het doek te zetten. Eenmaal deze stap gezet laat ik alles los en komt het meestal vanzelf. Bijna nooit is er een startplan. Er ontstaat toevallig een compositie die me inspireert om er een thema van te maken of ook helemaal niet. Bij het bereiken van een meestal vrolijk gevoel is het werk voor mij beëindigd. Daar kunnen vaak heel wat uren en dagen of zelfs weken over heen gaan.
Expressief, Fauvistisch, abstract is een korte omschrijving van mijn schilderijen. Dat past het best bij mijn persoonlijkheid. Ik ben impulsief en expressief dat komt tot uiting in wat ik maak ook al moet ik toegeven dat er ongewild een terugkerend patroon is ingeslopen, maar mezelf kennende zal het nooit eentonig worden, het past gewoon niet bij me.
Ik beschouw schilderen een beetje als massage van mijn ziel, het brengt mijn verstand naar een nulpunt en de emotie mag zijn vrije gang gaan.
Na bijna 6 jaar actief te zijn met schilderen en vele positieve commentaren te hebben gekregen van mensen in mijn omgeving en een duwtje van mijn mentor heb ik de durf gekregen om een tentoonstelling te organiseren. Ook al was dat nooit in mijn gedachten opgekomen en zeker geen doel . Het is en blijft amusement voor mezelf en als er anderen van kunnen meegenieten dan is dat een surplus.
